Σάρα Λι | Κλείδωμα Λονδίνου

Όταν ο ιός Covid19 έφτασε στο Ηνωμένο Βασίλειο στις αρχές του 2020, η Sarah Lee, μια πολυάσχολη φωτογράφος από το Λονδίνο, αναγκάστηκε να σταματήσει τη δουλειά και να αποφύγει τους ανθρώπους για να προστατεύσει τον σύντροφό της που ήταν σε ιατρικά ευάλωτη θέση.

Για κάποιον που έχει συνηθίσει να κάνει φωτογραφίες σε καθημερινή βάση, το να πρέπει να σταματήσει να χρησιμοποιεί μια κάμερα και να δημιουργεί μπορεί να επηρεάσει την αίσθηση του εαυτού και του σκοπού σας. Η Σάρα άρχισε να καταγράφει τη ζωή της υπό lockdown, στην αρχή με το iPhone της και αργότερα με το Leica M10 της. Οι φωτογραφίες περιελάμβαναν θέα από τα παράθυρα του διαμερίσματός της του ήλιου να δύει πάνω από το Κάμντεν ή τη βροχή στο τζάμι, αλλά σύντομα βγήκε έξω κάνοντας τακτικές βόλτες με το ποδήλατό της, περνώντας από τους άδειους δρόμους της πόλης, γύρω από τη γειτονιά της καθώς και από ένα χωράφι, μέσα από Hyde Park πάνω από το Serpentine και κάτω στον Τάμεση στην καρδιά της πόλης.

Η Sarah έχει συνηθίσει να φωτογραφίζει πολλά όμορφα πορτρέτα για τον Guardian, αλλά στους κύκλους της στους δρόμους του Λονδίνου έλκεται από μικρές και διακριτικές σκηνές, λίγο όμορφο φως, τη γωνία ενός κτιρίου με τον γαλάζιο ουρανό, τις σκιές και τις αντανακλάσεις.

Τους επόμενους μήνες αναπτύχθηκε ένα ευαίσθητο ποίημα του εγκλωβισμένου Λονδίνου, αραιό με κόσμο αλλά πλούσιο με ατμόσφαιρα και ομορφιά λεπτομερειών που συνήθως αγνοούνται όταν η πόλη είναι θορυβώδης, πολυσύχναστος εαυτός πριν από την Covid.

Θυμάμαι πολλές συνομιλίες νωρίτερα φέτος με φίλους όπου όλοι φοβόμασταν ότι θα ήταν πολύ χειρότερο όταν οι μέρες λιγόστευαν. Δεν ήταν μεγάλη έκπληξη να ανακαλύψουμε ότι ήμασταν όλοι στην κατάλληλη θέση.

Δεν ήταν εύκολη εποχή. Αλλά η καθημερινή άσκηση. Η αίσθηση του να πας κάπου. Βλέποντας πράγματα. Και συναισθηματική δοκός υποστήριξης της φωτογραφίας. Απολαμβάνοντας φως, λεπτομέρεια. Τρόποι θέασης κλπ. Χαίρομαι που ανακάλυψα το ποδήλατο. Αυτοί οι περασμένοι, δύσκολοι, μήνες θα ήταν πολύ πιο ζοφεροί χωρίς αυτό.

Καθώς ο χρόνος περνούσε από το Καλοκαίρι στο Φθινόπωρο και τα απογεύματα σκοτείνιαζαν, η Σάρα τολμούσε να κάνει φωτογραφίες της Πόλης τη νύχτα φωτισμένη από λάμπες και πινακίδες και κτίρια με όλες τις καιρικές συνθήκες.

Ο τύπος στα δεξιά σε αυτό το πλάνο με ρώτησε γιατί στεκόμουν σε αρκετές ίντσες νερού και βγάζω φωτογραφία. «Επειδή είναι κάπως όμορφο» είπα. «Όχι, αν το βλέπεις κάθε μέρα, δεν είναι», είπε. Ένα „όμορφο“ (ανάλογα με την άποψή σας) ξέσπασε αγωγό νερού στο Linden Gardens που είδα στη βραδινή μου βόλτα με το ποδήλατο σήμερα.